Miejsce w ChPL

ChPL Zarzio [2012.12.10]

ChPL Zarzio [2013.11.15]

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Mobilizacja PBPC

Brak prospektywnych, randomizowanych badań porównujących dwie zalecane metody mobilizacji (filgrastym w monoterapii lub w skojarzeniu z chemioterapią lekami mielosupresyjnymi) w tej samej populacji pacjentów. Stopień zróżnicowania pomiędzy poszczególnymi pacjentami oraz pomiędzy wynikami badań laboratoryjnych komórek CD34⁺ utrudnia bezpośrednie porównanie wyników różnych badań. Z tego względu trudno jest zalecić optymalną metodę. Wybór metody mobilizacji należy rozważyć w kontekście ogólnych celów leczenia dla danego pacjenta.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.2. Dawkowanie i sposób podawania

Mobilizacja PBPC

Wstrzyknięcie podskórne

W celu mobilizacji PBPC u pacjentów poddawanych leczeniu mielosupresyjnemu lub mieloablacyjnemu przed przeszczepem autologicznych komórek PBPC zalecana dawka filgrastymu może być również podawana jako 24-godzinna ciągła infuzja podskórna. W przypadku infuzji filgrastym należy rozcieńczyć w 20 ml roztworu glukozy o stężeniu 50 mg/ml (5%). Instrukcja rozcieńczenia roztworem glukozy o stężeniu 50 mg/ml (5%) przed infuzją, patrz punkt 6.6.

W celu mobilizacji PBPC u pacjentów poddawanych leczeniu mielosupresyjnemu lub mieloablacyjnemu przed przeszczepem autologicznych komórek PBPC zalecana dawka filgrastymu może być również podawana jako 24-godzinna ciągła infuzja podskórna lub w pojedynczym wstrzyknięciu podskórnym raz na dobę przez 5-7 kolejnych dni. W przypadku infuzji filgrastym należy rozcieńczyć w 20 ml roztworu glukozy 5% (patrz punkt 6.6).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Specjalne ostrzeżenia

Filgrastymu nie należy podawać pacjentom z ciężką wrodzoną neutropenią (zespołem Kostmanna) z zaburzeniami cytogenetycznymi (patrz niżej).

Filgrastymu nie należy podawać pacjentom z ciężką wrodzoną neutropenią, u których rozwinie się białaczka lub wykazują oznaki rozwoju białaczki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Chemioterapia lekami cytotoksycznymi

Wzrost komórek nowotworowych

Ponieważ badania wykazały, że G-CSF może stymulować wzrost komórek szpikowych in vitro, należy rozważyć poniższe ostrzeżenia.

Wzrost komórek nowotworowych

G-CSF może stymulować wzrost komórek szpikowych in vitro i podobne działanie obserwuje się w warunkach in vitro w przypadku niektórych komórek pozaszpikowych.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U pacjentów, którzy otrzymują chemioterapię w dużych dawkach przed zabiegiem przeszczepienia, zgłaszano sporadycznie zaburzenia naczyniowe, w tym chorobę zarostowo-zakrzepową żył i zaburzenia objętości płynów.

Zwiększenie aktywności krwiotwórczej szpiku w odpowiedzi na leczenie czynnikiem wzrostu było związane z przemijającym występowaniem patologicznych wyników obrazowania kości. Należy brać to pod uwagę podczas interpretacji wyników obrazowania kości.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Mobilizacja PBPC

Brak prospektywnych randomizowanych badań porównujących dwie zalecane metody mobilizacji (filgrastym w monoterapii lub w połączeniu z chemioterapią mielosupresyjną) w tej samej populacji pacjentów. Stopień zmienności między poszczególnymi pacjentami oraz między laboratoryjnymi metodami oznaczania komórek CD34⁺ oznacza, że bezpośrednie porównanie poszczególnych badań jest trudne. Z tego powodu trudno zalecać optymalną metodę. Wybór metody mobilizacji należy rozważać w kontekście ogólnych celów leczenia dla poszczególnych pacjentów.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Mobilizacja PBPC

Zdrowi dawcy przed alogenicznym przeszczepem PBPC

Po wprowadzeniu produktu do obrotu bardzo rzadko zgłaszano u zdrowych dawców działania niepożądane dotyczące płuc (krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach, duszność i hipoksja). W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia działań niepożądanych dotyczących płuc należy rozważyć przerwanie leczenia filgrastymem oraz zapewnić odpowiednią opiekę lekarską.

U zdrowych dawców często zgłaszano duszność, a inne działania niepożądane dotyczące płuc (krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach i hipoksja) zgłaszano niezbyt często. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia działań niepożądanych dotyczących płuc należy rozważyć przerwanie leczenia filgrastymem oraz zapewnić odpowiednią opiekę lekarską.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

SCN

W badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z SCN leczonych filgrastymem odnotowano niewielką częstość występowania (około 3%) zespołów mielodysplastycznych (ang. Myelodysplastic syndrome, MDS) lub białaczki. Obserwacja ta dotyczyła wyłącznie pacjentów z wrodzoną neutropenią. MDS i białaczki są naturalnym powikłaniem choroby podstawowej, a ich związek z leczeniem filgrastymem jest niepewny. W podgrupie około 12% pacjentów z prawidłowym wynikiem badań cytogenetycznych przed rozpoczęciem leczenia, powtórne rutynowe badanie wykazało nieprawidłowości, w tym monosomię 7. Jeśli u pacjentów z SCN badania wykażą nieprawidłowości cytogenetyczne, należy dokonać uważnej oceny ryzyka względem korzyści związanych z kontynuowaniem leczenia filgrastymem; podawanie filgrastymu należy przerwać w przypadku wystąpienia MDS lub białaczki. Obecnie nie jest jasne, czy długotrwałe leczenie pacjentów z SCN predysponuje do wystąpienia anomalii cytogenetycznych, przejścia w MDS lub białaczkę. Zaleca się regularne morfologiczne i cytogenetyczne badania szpiku kostnego (co około 12 miesięcy).

W badaniu klinicznym z udziałem pacjentów z SCN leczonych filgrastymem odnotowano niewielką częstość występowania (około 3%) zespołów mielodysplastycznych (ang. Myelodysplastic syndrome, MDS) lub białaczki. Obserwacja ta dotyczyła wyłącznie pacjentów z wrodzoną neutropenią. MDS i białaczki są naturalnym powikłaniem choroby podstawowej, a ich związek z leczeniem filgrastymem jest niepewny. W podgrupie około 12% pacjentów z prawidłowym wynikiem badań cytogenetycznych przed rozpoczęciem leczenia, powtórne rutynowe badanie wykazało nieprawidłowości, w tym monosomię 7. Obecnie nie jest jasne, czy długotrwałe leczenie pacjentów z SCN predysponuje do wystąpienia anomalii cytogenetycznych, przejścia w MDS lub białaczkę. Zaleca się regularne morfologiczne i cytogenetyczne badania szpiku kostnego (co około 12 miesięcy).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Zakażenie wirusem HIV

Morfologia krwi

Z uwagi na możliwość otrzymania większej dawki lub liczby tych preparatów podczas leczenia filgrastymem, pacjenci mogą podlegać większemu ryzyku wystąpienia trombocytopenii i niedokrwistości.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Inne szczególne środki ostrożności

Po podaniu czynnika wzrostu kolonii granulocytów odnotowano występowanie zespołu przesiąkania włośniczek, który charakteryzuje się niedociśnieniem tętniczym, hipoalbuminemią, obrzękami i zagęszczeniem krwi. Pacjentów, u których wystąpią objawy zespołu przesiąkania włośniczek należy uważnie obserwować i zapewnić im standardowe leczenie objawowe, które może obejmować intensywną opiekę medyczną (patrz punkt 4.8).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Inne szczególne środki ostrożności

Zwiększenie aktywności krwiotwórczej szpiku w odpowiedzi na leczenie czynnikiem wzrostu było związane z przemijającym gromadzeniem znacznika w obrazowaniu kości. Należy brać to pod uwagę podczas interpretowania wyników badań obrazowych kości

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym filgrastymu jest łagodny lub umiarkowany ból mięśniowo-szkieletowy, występujący u ponad 10% pacjentów. Ból mięśniowo-szkieletowy jest na ogół możliwy do opanowania za pomocą standardowych leków przeciwbólowych

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa

W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z nowotworem złośliwym najczęstszym działaniem niepożądanym był ból mięśniowo-szkieletowy (łagodny lub umiarkowany u 10% pacjentów i silny u 3% pacjentów).

Zgłaszano również występowanie choroby "przeszczep przeciwko gospodarzowi" (ang. Graft versus Host Disease, GvHD) (patrz niżej punkt c).

Podczas mobilizacji PBPC u zdrowych dawcównajczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym był ból mięśniowo-szkieletowy. U dawców obserwowano leukocytozę, a po podaniu filgrastymu i wykonaniu leukaferezy obserwowano u nich również małopłytkowość. Zgłaszano też występowanie powiększenia śledziony i pęknięcia śledziony. Niektóre przypadki pęknięć śledziony były zakończone zgonem.

U pacjentów z SCN najczęstszymi działaniami niepożądanymi przypisywanymi filgrastymowi były ból kości, uogólniony ból mięśniowo-szkieletowy i powiększenie śledziony. U leczonych filgrastymem pacjentów z neutropenią wrodzoną wystąpiły zespoły mielodysplastyczne (MDS) lub białaczka (patrz punkt 4.4).

U pacjentów z chorobą nowotworową poddawanych chemioterapii i u zdrowych dawców poddanych mobilizacji komórek progenitorowych krwi obwodowej, po podaniu czynnika wzrostu kolonii granulocytów notowano niezbyt często (> 1/1 000 do < 1/100) występowanie zespołu przesiąkania włośniczek, który może zagrażać życiu w przypadku opóźnienia leczenia, patrz niżej i punkt 4.4.

W badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z zakażeniem HIV jedynymi działaniami niepożądanymi konsekwentnie uważanymi za związane z podawaniem filgrastymu były bóle mięśniowo-szkieletowe, ból kości oraz ból mięśniowy.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabelaryczne podsumowanie działań niepożądanych

Dane w poniższych tabelach opisują działania niepożądane notowane podczas badań klinicznych i w zgłoszeniach spontanicznych. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem. Oddzielnie przedstawiono dane dla pacjentów z nowotworem złośliwym, dla mobilizacji PBPC u zdrowych dawców, pacjentów z SCN i pacjentów z zakażeniem HIV, odzwierciedlając różne profile działań niepożądanych w tych populacjach.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100)

- przełom sierpowatokrwinkowy

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia układu immunologicznego

Bardzo rzadko: reakcje typu alergicznego, w tym anafilaksja, wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, duszność i niedociśnienie tętnicze

Często (≥1/100 do <1/10) - nadwrażliwość na lek

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - choroba "przeszczep przeciwko gospodarzowi"

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Bardzo często (≥1/10) - zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi, zmniejszenie łaknienia

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) -  dna rzekoma

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia układu nerwowego

Bardzo często (≥1/10) - ból głowy

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często: niedociśnienie tętnicze (przemijające)

Rzadko: zaburzenia naczyń, w tym choroba zarostowa żył i zaburzenia objętości płynów

Często (≥1/100 do <1/10) - niedociśnienie tętnicze

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - choroba zarostowozakrzepowa żył, zaburzenia objętości płynów, zespół przesiąkania włośniczek

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Bardzo rzadko: obrzęk płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc, nacieki w płucach

Bardzo często (≥1/10)- ból jamy ustnej i gardła, kaszel, duszność

Często (≥1/100 do <1/10) – krwioplucie

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - zespół ostrej niewydolności oddechowej, niewydolność oddechowa, obrzęk płuca, śródmiąższowa choroba płuc, nacieki w płucach, krwotok płucny

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często (≥1/10) - biegunka, wymioty, zaparcie, nudności

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Bardzo często (≥1/10) - zwiększenie aktywności, gammaglutamylotransferazy, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo rzadko: zespół Sweeta, zapalenie naczyń krwionośnych skóry

Bardzo często (≥1/10) - wysypka, łysienie

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - Zespół Sweeta, zapalenie naczyń krwionośnych skóry

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia mięśniowoszkieletowych i tkanki łącznej

Bardzo często: ból mięśniowo-szkieletowy (łagodny lub umiarkowany)

Często: ból mięśniowo-szkieletowy (ciężki)

Bardzo rzadko: nasilenie reumatoidalnego zapalenia stawów

Bardzo często (≥1/10) - ból mięśniowoszkieletowy

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - nasilenie objawów reumatoidalnego zapalenia stawów

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Bardzo rzadko: zaburzenia mikcji (głównie dyzuria)

Często (≥1/100 do <1/10) - ból podczas oddawania moczu

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - nieprawidłowe parametry moczu

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 1. Pacjenci z nowotworem złośliwym

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Bardzo często (≥1/10) - osłabienie, zmęczenie, zapalenie błon śluzowych

Często (≥1/100 do <1/10) - ból w klatce piersiowej

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - ból

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 2. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u zdrowych dawców poddawanych mobilizacji PBPC

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Bardzo często: leukocytoza (WBC > 50 x 109/l), trombocytopenia (płytki krwi < 100 x 109/l; przemijająca)

Często: powiększenie śledziony (przeważnie bezobjawowe)

Niezbyt często: zaburzenia śledziony

Bardzo rzadko: pęknięcie śledziony 

Bardzo często (≥1/10) - małopłytkowość, leukocytoza

Często (≥1/100 do <1/10) - powiększenie śledziony

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - pęknięcie śledziony

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 2. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u zdrowych dawców poddawanych mobilizacji PBPC

Zaburzenia układu immunologicznego

Niezbyt często: ciężka reakcja alergiczna: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - reakcja anafilaktyczna

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 2. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u zdrowych dawców poddawanych mobilizacji PBPC

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często (≥1/100 do <1/10) -zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - hiperurykemia (zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi)

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 2. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u zdrowych dawców poddawanych mobilizacji PBPC

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - zespół przesiąkania włośniczek

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 2. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u zdrowych dawców poddawanych mobilizacji PBPC

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Bardzo często: krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach, duszność, hipoksja

Często (≥1/100 do <1/10) – Duszność

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - krwotok płucny, krwioplucie, nacieki w płucach, hipoksja

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia układu nerwowego

 Często: ból głowy

Bardzo często (≥1/10) - ból głowy

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia żołądka i jelit

Często: biegunka

Bardzo często (≥1/10) - biegunka

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Często: powiększenie wątroby

Bardzo często (≥1/10) - powiększenie wątroby

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często: zapalenie naczyń krwionośnych skóry (podczas długotrwałego stosowania), łysienie, wysypka

Bardzo często (≥1/10) – wysypka

Często (≥1/100 do <1/10) - zapalenie naczyń krwionośnych skóry, łysienie

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

Bardzo często: ogólny ból mięśniowo-szkieletowy, ból kości

Często: osteoporoza, ból stawów

Bardzo często (≥1/10) - ból mięśniowoszkieletowy, ból stawów

Często (≥1/100 do <1/10) - osteoporoza

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: krwiomocz, białkomocz

Często (≥1/100 do <1/10) – krwiomocz

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - białkomocz

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia układu nerwowego

 Często: ból głowy

Bardzo często (≥1/10) - ból głowy

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia żołądka i jelit

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Bardzo często (≥1/10) - wysypka

Często (≥1/100 do <1/10) – zapalenie naczyń krwionośnych skóry, łysienie

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

Często: osteoporoza, ból stawów

Bardzo często (≥1/10) - ból mięśniowoszkieletowy, ból stawów

Często (≥1/100 do <1/10) – osteoporoza

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Tabela 3. Działania niepożądane w badaniach klinicznych u pacjentów z SCN

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Często (≥1/100 do <1/10) – krwiomocz, 

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) - białkomocz

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Zgłaszano przypadki wystąpienia choroby „przeszczep przeciwko gospodarzowi" (ang. Graft versus Host Disease, GvHD) i zgonów u pacjentów otrzymujących G-CSF po alogenicznym przeszczepie szpiku kostnego (patrz punkt 5.1).

Opis wybranych działań niepożądanych

Zgłaszano przypadki wystąpienia GvHD i zgonów u pacjentów otrzymujących G-CSF po alogenicznym przeszczepieniu szpiku kostnego (patrz punkt 4.4 i 5.1).

Przypadki występowania zespołu przesiąkania włośniczek w związku ze stosowaniem czynnika wzrostu kolonii granulocytów zgłaszano po wprowadzeniu produktu do obrotu. Na ogół dotyczyło to pacjentów z zaawansowaną chorobą nowotworową, posocznicą, przyjmujących wielokrotnie chemioterapię lub pacjentów, u których jest wykonywana afereza (patrz punkt 4.4).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu u pacjentów leczonych filgrastymem zgłaszano występowanie zapalenia naczyń skóry. Szacowana na podstawie danych z badań klinicznych częstość występowania to niezbyt często.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

U pacjentów otrzymujących chemioterapię w dużych dawkach poprzedzającą autologiczny przeszczep szpiku kostnego zgłaszano zaburzenia naczyniowe. Zależność przyczynowa z filgrastymem nie została ustalona.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

W niektórych przypadkach zgłaszano występowanie działań niepożądanych dotyczących płuc, prowadzących do wystąpienia niewydolności oddechowej lub zespołu ostrych zaburzeń oddechowych dorosłych (ARDS), które mogą być śmiertelne. Po wprowadzeniu produktu do obrotu bardzo rzadko zgłaszano u zdrowych dawców działania niepożądane dotyczące płuc (krwioplucie, krwotok płucny, nacieki w płucach, duszność i hipoksja) (patrz punkt 4.4).

W badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano występowanie działań niepożądanych w obrębie płuc, w tym śródmiąższową chorobę płuc, obrzęk płuc oraz naciek w płucach, w niektórych przypadkach prowadzące do niewydolności oddechowej lub zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), które mogą być śmiertelne (patrz punkt 4.4).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Sporadycznie donoszono o występowaniu zespołu Sweeta (ostrej dermatozy neutrofilowej z gorączką) u pacjentów z nowotworem złośliwym. Ponieważ jednak u znacznego odsetka tych pacjentów występowała białaczka, której związek z występowaniem zespołu Sweeta jest znany, zależność przyczynowa z leczeniem filgrastymem nie została ustalona.

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano przypadki zespołu Sweeta (ostra gorączkowa dermatoza). Szacowana na podstawie danych z badań klinicznych częstość występowania to niezbyt często.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

U pacjentów z niedokrwistością sierpowatokrwinkową zgłaszano pojedyncze przypadki przełomów sierpowatokrwinkowych (patrz punkt 4.4). Częstość występowania jest nieznana

Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano pojedyncze przypadki przełomów sierpowatokrwinkowych u pacjentów z niedokrwistością sierpowatokrwinkową (patrz punkt 4.4). Szacowana na podstawie danych z badań klinicznych częstość występowania to niezbyt często.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

U pacjentów z rakiem leczonych filgrastymem notowano występowanie dny rzekomej.

U pacjentów z nowotworem złośliwym leczonych filgrastymem zgłaszano występowanie dny rzekomej. Szacowana na podstawie danych z badań klinicznych częstość występowania to niezbyt często.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Mobilizacja PBPC u zdrowych dawców

U zdrowych dawców i u pacjentów, u których zastosowano czynnik wzrostu granulocytów (G-CSF), odnotowano częste, ale zwykle bezobjawowe przypadki powiększenia śledziony oraz niezbyt częste przypadki pęknięcia śledziony (patrz punkt 4.4).

Zgłaszano działania niepożądane w obrębie płuc (krwioplucie, krwotok płucny, naciek w płucach, duszność i hipoksja) (patrz punkt 4.4).

Niezbyt często obserwowano nasilenie objawów zapalenia stawów.

U 41% dawców obserwowano leukocytozę (WBC >50 x 10⁹/l), a przemijająca małopłytkowość (płytki krwi <100 x 10⁹/l) po podaniu filgrastymu i wykonaniu leukaferezy wystąpiła u 35% dawców.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Pacjenci z SCN

Do obserwowanych działań niepożądanych należy powiększenie śledziony (które w niewielunprzypadkach może mieć charakter postępujący) oraz małopłytkowość.

Do działań niepożądanych o możliwym związku z leczeniem filgrastymem i zazwyczaj występujących u <2% pacjentów z ciężką przewlekłą neutropenią należały reakcje w miejscu wstrzyknięcia, ból głowy, powiększenie wątroby, ból stawów, łysienie, osteoporoza i wysypka.

Podczas długotrwałego stosowania u 2% pacjentów z ciężką przewlekłą neutropenią zgłaszano występowanie zapalenia naczyń krwionośnych skóry.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Pacjenci z HIV

U <3% pacjentów zgłaszano związek leczenia filgrastymem z powiększeniem śledziony

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Dzieci i młodzież

Dane z badań klinicznych prowadzonych z udziałem dzieci wskazują, że bezpieczeństwo stosowania i skuteczność filgrastymu są podobne u dorosłych i dzieci otrzymujących chemioterapię cytotoksyczną , co sugeruje brak związanych z wiekiem różnic w farmakokinetyce filgrastymu. Jedynym stale zgłaszanym działaniem niepożądanym był ból mięśniowo-szkieletowy, co nie różni się od doświadczenia w populacji dorosłych.

Brak wystarczających danych do dalszej oceny stosowania filgrastymu u dzieci i młodzieży.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Inne szczególne grupy pacjentów

Stosowanie u osób w podeszłym wieku

Nie zaobserwowano ogólnych różnic w zakresie bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności między pacjentami w wieku powyżej 65 lat w porównaniu z młodszymi dorosłymi (>18 lat) pacjentami otrzymującymi chemioterapię cytotoksyczną, a doświadczenie kliniczne nie wykazało różnic w reakcji na leczenie między pacjentami w podeszłym wieku a młodszymi dorosłymi pacjentami. Brak wystarczających danych do oceny stosowania filgrastymu u pacjentów w podeszłym wieku w innych zatwierdzonych wskazaniach do stosowania filgrastymu

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Inne szczególne grupy pacjentów

Dzieci i młodzież z SCN

Zgłaszano przypadki zmniejszenia gęstości kości i osteoporozy u dzieci i młodzieży z ciężką przewlekłą neutropenią, leczonych przewlekłe filgrastymem. Ich częstość szacowana na podstawie danych z badań klinicznych to "często".

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Inne szczególne grupy pacjentów

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania wymienionego w załączniku V.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8. Działania niepożądane

Immunogenność

W czterech badaniach klinicznych u żadnego ze zdrowych ochotników ani pacjentów z nowotworem złośliwym podczas leczenia produktem Zarzio nie wytworzyły się przeciwciała przeciw rekombinowanemu ludzkiemu G-CSF (ani wiążące, ani neutralizujące).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.9. Przedawkowanie

Nie ustalono skutków przedawkowania filgrastymu.

Nie ustalono skutków przedawkowania filgrastymu. Przerwanie leczenia filgrastymem powoduje zazwyczaj zmniejszenie liczby krążących neutrofilów o 50% w ciągu 1 do 2 dni, a następnie powrót do wartości prawidłowych w ciągu 1 do 7 dni.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Zarzio jest produktem leczniczym biopodobnym. Szczegółowe informacje są dostępne na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków http://www.ema.europa.eu.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1. Właściwości farmakodynamiczne

Podobnie jak w przypadku innych krwiotwórczych czynników wzrostu, G-CSF wykazuje in vitro właściwości pobudzające względem ludzkich komórek śródbłonka, które posiadają swoiste receptory dla G-CSF. W związku z tym wykazano, że G-CSF indukuje funkcje komórek śródbłonka związane z angiogenezą. Ponadto wykazano, że G-CSF zwiększa migrację neutrofilów w śródbłonku naczyniowym

Podobnie jak w przypadku innych krwiotwórczych czynników wzrostu, G-CSF wykazuje in vitro działanie stymulujące ludzkie komórki śródbłonka.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

W randomizowanych, przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby badaniach krzyżowych z zastosowaniem dawki pojedynczej i wielokrotnej, z udziałem 146 zdrowych ochotników wykazano, że po podaniu podskórnym i dożylnym profil farmakokinetyczny produktu Zarzio był porównywalny do profilu farmakokinetycznego produktu referencyjnego.

W randomizowanych, przeprowadzonych metodą podwójnie ślepej próby badaniach krzyżowych z zastosowaniem dawki pojedynczej i wielokrotnej, z udziałem 204 zdrowych ochotników wykazano, że po podaniu podskórnym i dożylnym profil farmakokinetyczny produktu Zarzio był porównywalny do profilu farmakokinetycznego produktu referencyjnego.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.2. Właściwości farmakokinetyczne

Eliminacja

Eliminacja filgrastymu ma przebieg nieliniowy w odniesieniu do dawki, a jego klirens zmniejsza się w miarę zwiększenia dawki. Wydaje się, że główną drogą eliminacji filgrastymu jest klirens z udziałem neutrofilów, który ulega wysyceniu w przypadku stosowania większych dawek. Jednak w przypadku wielokrotnego podawania klirens filgrastymu zwiększa się, gdy zwiększa się liczba neutrofilów. Mediana okresu półtrwania w fazie eliminacji (t1/₂) filgrastymu z surowicy po podaniu podskórnym pojedynczej dawki wahał się od 2,7 godziny (1,0 mln j./kg mc., 10 (ig/kg mc.) do 5,7 godziny (0,25 mln j./kg mc., 2,5 (ig/kg mc.) i wydłużał się po 7 dniach podawania odpowiednio do 8,5 -14 godzin